Pedagog. spec radzi

           W naszym przedszkolu raz w tygodniu odbywają się zajęcia polisensoryczne,  prowadzone przez pedagoga specjalnego. Zajęcia trwają pół godziny i uczestniczą w nich dzieci z wszystkich grup wiekowych. Program zajęć obejmuje zabawy i ćwiczenia mające na celu usprawnienie wszystkich zmysłów tak aby umożliwić dzieciom wielozmysłowe poznawanie świata. Metody wykorzystywane podczas zajęć to głównie metody aktywizujące, techniki plastyczne, masy sensoryczne, elementy muzykoterapii, elementy arteterapii, elementy Metody Ruchu Rozwijającego W. Sherborne, elementy metody edukacji przez ruch D. Dziamskiej i wiele innych.

Drogi Rodzicu pamiętaj:

Być dobrym rodzicem nie znaczy pozwalać na wszystko, obsypywać prezentami, ulegać kaprysom - być dobrym rodzicem to być z dzieckiem, towarzyszyć w zabawie, uczyć zasad i pokazywać świat.

• Okazuj miłość i czułość. Noś, przytulaj, głaszcz, całuj. W ramionach mamy i taty dziecko czuje się bezpiecznie. Zadbaj by twoje dziecko wiedziało, że je kochasz, nawet, gdy jest niegrzeczne. Nigdy nie mów, że przestaniesz je kochać, bo narozrabiało. Poczucie bezpieczeństwa dają jasno określone przez rodziców zasady i reguły oraz ich konsekwentne przestrzeganie.

• Nie upokarzaj, nie obgaduj, nie obrażaj, nie porównuj dziecka
  w szczególności w obecności innych. Jeśli zachowałeś się wobec dziecka niewłaściwie - nie bój się przeprosić.

• Wspólne zabawy, czytanie książeczek, opowiadanie bajek, spacery, podróżowanie czy wykonywanie obowiązków domowych. Dzieci chętnie pomogą włożyć i wyjąć pranie z pralki są nie do zastąpienia. Kiedy spędzasz czas z dzieckiem bądź z nim na100%.Dzieci, które są ignorowane lub, którym rodzice okazują obojętności mogą stać się agresywne.

• Naucz swoje dziecko, że szczęście nie jest kwestią tego ile masz, a jak wiele możesz zrobić z tym, co posiadasz. Nie kupujcie zbyt wielu zabawek, poświęcaj swojemu dziecku czas a nie pieniądze.

• Jeśli chcesz by Twoje dziecko wiedziało, że nie wolno dotykać kuchenki, dotykać sprzętu grającego, ciągnąć za włosy itp. - musisz mu o tym powiedzieć. Spokojnie i stanowczo mów: „nie wolno dotykać, bo możesz się oparzyć", „nie wolno dotykać, bo to są moje rzeczy" i rób to za każdym razem. Pamiętaj jednak nie mnóż zakazów bez potrzeby, by było łatwo je ogarnąć. Zakazy i nakazy uczą małego człowieka jak żyć, co jest słuszne a co nie. Dziecko nie rodzi się z ta widzą. Pamiętaj też, że dziecko będzie Was nieraz sprawdzało swoim zachowaniem czy nadal nie wolno tego, co zostało zabronione, - dlatego bycie konsekwentnym jest niezwykle ważne.

• Twoje dziecko powinno wiedzieć, że nie oznacza nie. Nie musisz a wręcz nie powinnaś ulegać wszystkim zachciankom Twojego dziecka. To odbiera poczucie bezpieczeństwa. Nie ulegaj, gdy maluch próbuje wymusić coś na Tobie krzykiem. Staraj się w takich sytuacjach zachować spokój, stanowczo powiedz, że nie podoba ci się jego zachowanie
  i spróbuj odwrócić uwagę dziecka, zajmij je czymś innym. Możesz zacząć snuć jakąś opowieść, np. „Czy ty wiesz, dlaczego słońce chodzi spać?". Zakładam się, że tak rozpoczęta opowieść skutecznie odciągnie uwagę od złego zachowania.

• Mów do dziecka, łagodnie i spokojnie. Odnoś się do swojego dziecka
  z szacunkiem. Używaj jasnych komunikatów nie wygłaszaj dziecku kazań. Pamiętaj ze słowa mogą tak samo zranić jak klaps. Chwal za wysiłki i za osiągnięcia. Stale powtarzaj wiem, że potrafisz, że ci się uda - to pomoże maluchowi uwierzyć w siebie.

• Dziećmi targają różne uczucia, często sprzeczne ze sobą. Dlatego pozwól dziecku, płakać, krzyczeć, bać się czy denerwować. Łzy i wściekłość pozwalają rozładować napięcie. Dziecko ma prawo do okazywania złości, że czegoś mu zabroniłaś, co nie oznacza, że Ty musisz ulec.

• Pozwalaj dziecku bronić jego własności. Nie zmuszaj dziecka do uległości w każdej sytuacji, po to by innym nie sprawić przykrości. Dziecko ma prawo do wyrażania własnego zdania a, wręcz do przeciwstawiania się.

• Zachęcaj dziecko do samodzielnego rozwiązywania problemów. Nie chroń przed wszelkim ryzykiem - pokazuj i ucz dziecko, że jego zachowania i decyzje mają swoje konsekwencje.

• Już dwulatek powinien mieć drobne obowiązki domowe - to pomaga by dzieci miały określoną rolę w rodzinie a nie tylko w niej były. Dobre maniery są oznaką szacunku dla innych, jeśli szanujemy innych szanujemy tez samego siebie. Ucząc norm zachowania, okazując małemu dziecku miłość i szacunek, rodzice stają się dla niego autorytetem
  i wzmacniają łączącą ich wieź. Dziecko, które zna ograniczenia potrafi odróżnić dobro od zła, zna swoją pozycję w rodzinie i ma poczucie bezpieczeństwa.

Artykuł opracowany na podstawie informacji ze strony internetowej: https://vitalia.pl>624-jak-byc-dobrymi.